ขณะนี้เราไม่สามารถปฏิเสธได้ว่า ผู้คนในวงการอสังหาริมทรัพย์กำลังพูดคุยเรื่องมาตรการสกัดฟองสบู่และ NPLs ในตลาดบ้านอย่างแพร่หลาย หลังจากแบงก์ชาติได้ออกมาแสดงท่าทีชัดเจนว่า มีความกังวลเรื่องสินเชื่อบ้านที่มียอด NPLs สูงขึ้นเรื่อยๆ ทั้งนี้นับตั้งแต่การประชุม กนง.เมื่อวันที่ 19 กันยายน 2561 ที่ผ่านมา เราจะเห็นความเคลื่อนไหวเรื่องนี้ตาหน้าสื่อแทบทุกวัน โดยมาตรการป้องปรามที่ทางแบงก์ชาติพิจารณาอยู่นั้นคือการลดวงเงินสินเชื่อต่อมูลค่าบ้านหรือ LTV (Loan to Value Ratio) ลงเพื่อกรองคุณภาพลูกหนี้และสกัดไม่ให้หนี้เสียเติบโตไปกว่านี้
หากเราพิจารณาการดำเนินมาตรการสกัดความเสี่ยงในตลาดที่อยู่อาศัยในต่างประเทศนั้น การออกมาตรการต่างๆจะมุ่งไปที่กลุ่มเสี่ยงโดยตรง ตัวอย่างเช่น การลด LTV นั้น หน่วยงานกำกับดูแลอาจจะคงสัดส่วน LTV สำหรับผู้ซื้อบ้านหลังแรก แต่ทำการลด LTV ลงสำหรับคนที่ซื้อหลังที่ 2 เพราะผู้ซื้อกลุ่มนี้ส่วนมากเป็นนักลงทุนมากกว่าคนที่ต้องการซื้อเพื่ออยู่อาศัยเอง ทั้งนี้เนื่องจากว่าในประเทศที่พัฒนาแล้วจะมีการส่งเสริมให้คนมีบ้านเป็นของตัวเองเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตและส่งเสริมการออม การออกมาตรการป้องปรามต่างๆจึงมุ่งไปที่จุดที่เป็นปัญหาจริงๆมากกว่าการคุมตลาดบ้านทั้งระบบ
